Anoitecía
As Andrómenas e outros contos En Ribas do Asneiro, cando anoitece, érguense as sombras das xestas nos camiños e óese cantar a curuxa. Canta a curuxa ou berra? Ouvean os […]
Febreiro e a democracia conxelada. Non me gusta febreiro en Dinamarca
Cartas desde Copenhague Aínda que o inverno languidece e os días alónganse, segue sendo un dos meses máis fríos do ano. Ás veces, as temperaturas son tan extremas que as […]
Brúa o vento
As Andrómenas e outros contos Brúa o vento na pola ergueita, onde o ano pasado fixo a pega rabilonga o niño de garabullos e herbas do amor. As pingas bican […]
O Universo é home
Cartas desde Copenhague Ano Novo, nova lista de resolucións. Se é que aínda se leva isto de facer unha lista de propósitos en 2025. O particular destas listas é que […]
A roseira canta cando respira a Xacia
As Andrómenas e outros contos O Asneiro ledo, dende Lamas a tosta de Mouriscade baixa bicando nos vidos e nos ameneiros coma unha moza namorada, con paixón e dozura, con […]
Desde o outro lado da raia
Os médicos non teñen medicamento para curar a artrose, artrite e dores musculares. A medida que envellecemos, o cartílago perde elasticidade, desgástase e aparece a dor. A solución é consultar […]
Na procura da vida
As Andrómenas e outros contos Ando á procura das lembranzas entre os tempos que vivín, unha vasoira vella coa que bailaba meu pai para provocarme un sorriso, unha lapa na […]
Transición
Cartas desde Copenhague A morte da miña nai enfrontoume, como nunca antes, á fraxilidade da existencia. Nos días que seguiron, a sombra da morte e o efémero da vida convertéronse […]
A cabalo do infindo
As Andrómenas e outros contos Estes días morriñentos de auga esfarelada batendo lene nos cristais da xanela, mergúllanme nas lembranzas de cativo. O fardel das bágoas non choradas porfía por […]
Nacionalidade danesa
Cartas desde Copenhage Foi nun dos meus primeiros traballos en Copenhague, hai 12 anos, cando unha muller díxome: «Non te preocupes polo danés. Tómao con calma. A min levoume máis […]
